Z życia naszego koła :



Odpowiedż NFZ w sprawie skarg, dotyczących odmowy realizacji skierowań na leczenie uzdrowiskowe osób niewidomych

Rozwiń || Zwiń
Dyrektorzy Oddziału Wojewódzkiego NFZ
Nawiązując do pisma znak: L.dz. 497/CR-64-XV/2014 z dnia 28 lutego 2014 r. Pani Anny Wożniak Szymańskiej - Prezesa Zarządu Głównego Polskiego Związku Niewidomych, [kopia pisma w załączeniu], w sprawie skarg, dotyczących odmowy realizacji przez oddziały wojewódzkie NFZ skierowań na leczenie uzdrowiskowe osób niewidomych w oparciu o § 4 pkt 5 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 5 stycznia 2012 r. (Dz. U. z 2012 r., poz. 14) informuję, iż jednostka chorobowa wg ICD 10 H53 i H54 nie stanowią przeciwwskazania do leczenia uzdrowiskowego. Należy mieć na uwadze, iż niewidomi to osoby, które posługują się technikami bezwzrokowymi, wykorzystując pozostałe zmysły i specjalnymi pomocami o charakterze kompensacyjnym, zaś niedowidzący to osoby, które pomimo znacznego uszkodzenia wzroku posługuje się nim, wspomagając się różnymi pomocami optycznymi i technicznymi, zatem niesłusznym jest podważanie zdolności do samoobsługi i samodzielnego przemieszczania się takiej osoby w przypadkach, gdy nie zachodzą inne odmienne przesłanki zdrowotne, wynikające z innych schorzeń, mających mieć wpływ na ograniczenie samoobsługi bądź samodzielnego przemieszczania się tych osób.

Wobec powyższego, zwracam się do Pani/Pana Dyrektora z prośbą o zweryfikowanie postępowania oddziałów wojewódzkich NFZ w przedmiotowej kwestii oraz stosowanie przez pracowników wydziałów lecznictwa uzdrowiskowego oddziałów wojewódzkich Narodowego Funduszu Zdrowia obowiązujących przepisów prawa bez ich nadinterpretacji w stosunku do osób niewidomych i niedowidzących, a w przypadku złożonych przez te osoby skierowań na leczenie uzdrowiskowe, rozpatrywanie celowości leczenia w sposób umożliwiający osobom niewidomymi i niedowidzącym korzystanie ze świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie leczenia uzdrowiskowego na zasadach powszechnie obowiązujących.

Z upoważnienia Prezesa NFZ
Zastępca Prezesa ds. Mundurowych Zbigniew Teter


Mowe przepisy o karcie parkingowej ...

Rozwiń || Zwiń
poniżej najważniejsze zmiany dotyczące wydawania kart parkingowych:

1. Kartę parkingową, uprawniającą do parkowania na tzw. kopertach, będą mogły otrzymać osoby ze znacznym stopniem niepełnosprawności i ograniczonymi możliwościami poruszania się. Natomiast w przypadku stopnia umiarkowanego nie wystarczą "znaczne ograniczone możliwości poruszania się", ale trzeba będzie mieć w orzeczeniu symbol 04-0; 05-R lub 10-N

2. Organem wydającym kartę parkingową i oceniającym będzie przewodniczący Powiatowego Zespołu ds. Orzekania O Niepełnosprawności, który stwierdzi znaczne trudności w poruszaniu się.

3. Dla osób do 16 r.ż., które nie mają w orzeczeniu określonego stopnia niepełnosprawności, warunkiem otrzymania karty parkingowej będzie ograniczona możliwość poruszania się stwierdzona przez Powiatowy Zespół ds. Orzekania O Niepełnosprawności.

4. Osoba spełniająca powyższe warunki otrzyma imienną kartę parkingową. Karta parkingowa dla prywatnej osoby będzie wydawana na czas określony, w oparciu o okres ważności orzeczenia o niepełnosprawności, ale nie dłużej niż na 5 lat.

5. Karty będą zewidencjonowane w centralnej ewidencji, która będzie częścią Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców (CEPiK)

6. Zostanie wprowadzona kara w wysokości 2 tys. zł dla osób, które bezprawnie posługują się kartą parkingową. (np. używają karty na osobę zmarłą).

7. Nowelizacja ustawy wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2014 r.
8. Obecnie obowiązujące karty parkingowe stracą ważność 30 Czerwca 2015 r. i po tym terminie trzeba będzie starać się ponownie o kartę parkingową poprzez Powiatowy Zespół ds. Orzekania O Niepełnosprawności, który stwierdzi znaczne trudności w poruszaniu się.

9. Od 1 lipca 2014 r. karty parkingowej nie dostaną osoby z lekkim stopniem niepełnosprawności.



Zmiany w ulgach komunikacyjnych na terenie miasta Warszawy

Rozwiń || Zwiń
Rada Warszawy podjęła właśnie uchwałę w sprawi zmian w ulgach.

Jak przypomina Zarząd Transportu Miejskiego, według dotychczasowych przepisów uprawnienia do bezpłatnych przejazdów przysługują osobom ociemniałym ze wskazanym przez nich przewodnikiem. Poświadczeniem uprawnień jest Legitymacja Polskiego Związku Niewidomych. Kategoria ta została zmieniona.

- Prawo do bezpłatnych przejazdów będą miały osoby z orzeczonym znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności z powodu choroby narządu wzroku. Dokumentem poświadczającym uprawnienie będzie orzeczenie potwierdzające niepełnosprawność wydane przez uprawniony organ lub legitymacja osoby niepełnosprawnej informuje Igor Krajnow, rzecznik ZTM.

Grupa osób uprawnionych do darmowych podróży autobusami, tramwajami, metrem i SKM-ką została poszerzona o osoby z orzeczoną całkowitą niezdolnością do pracy i samodzielnej egzystencji lub całkowitą niezdolnością do pracy z powodu choroby narządu wzroku. Uprawnienie będzie przysługiwało na podstawie stwierdzającego to dokumentu. Uzyskają je także przewodnicy wyżej wymienionych pasażerów.

Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 lutego 2014 roku.


Prosimy dotykać eksponatów

Rozwiń || Zwiń
Nasza inicjatywa to odpowiedź na potrzeby środowiska osób niewidomych i słabowidzących, które pragną uczestniczyć w działaniach kulturalnych i edukacyjnych organizowanych przez Muzeum Historyczne Miasta Gdańska.
Do współpracy zaprosiliśmy Fundację Szansa dla Niewidomych, która od 1992 roku działa na rzecz osób z niepełnosprawnością wzroku. Propozycja została przyjęta z dużym entuzjazmem oraz życzliwością opowiada kurator wystawy Hubert Grzegorczyk, z-ca kierownika Działu Edukacji, Promocji i PR-u Muzeum Historycznego Miasta Gdańska.
Jako miejsce naszych wspólnych działań wybraliśmy gdański Dwór Artusa, oddział Muzeum Historycznego Miasta Gdańska, którego początki sięgają połowy XIV wieku. Należał on wówczas do Bractwa św. Jerzego, kultywującego tradycję rycerską m.in. poprzez urządzanie turniejów rycerskich. Od 1481 roku Dwór Artusa stał się ekskluzywną siedzibą gdańskich bractw kupieckich. Przybrał charakter głównego salonu towarzyskiego miasta, w którym spotykała się elita nadmotławskiego portu i w którym goszczono polskich królów, książęta, namiestników królewskich, a także przybyszów z całej Europy. Obok zabaw, biesiad, koncertów, przedstawień teatralnych w Dworze Artusa odbywały się również posiedzenia sądowe. W 1742 roku Dwór przekształcony został w giełdę zbożową. W XIX wieku służył jako miejsce wielkich uroczystości, przyjmował monarchów, cesarzy, towarzystwa naukowe, członków Zgromadzenia Hanzeatyckiego itd.
Przed II wojną światową został ostatecznie przekształcony w muzeum. Dwór Artusa jest dziś jedną z największych atrakcji turystycznych Gdańska. W jego wnętrzu podejmuje się najwyższych przedstawicieli państw, w tym osobistości koronowane, a także wybitnych ludzi świata nauki i kultury. Obecnie obok funkcji muzealnej pełni rolę recepcyjną (oficjalne uroczystości organizowane przez władze Miasta Gdańska, regionu i państwa), konferencyjną oraz kulturalną (koncerty, festiwale, wystawy okolicznościowe). Dzięki przeprowadzonej w 1943 roku ewakuacji wyposażenia Dworu, ocalało ok. 70% zabytków. Jednak duża część obrazów i rzeźb z Wielkiej Hali Dworu Artusa została zniszczona lub zaginęła w wyniku działań II wojny światowej.
W ramach wystawy Prosimy dotykać eksponatów przedstawimy dzieje oraz wystrój najważniejszego pomieszczenia Dworu Artusa, jakim jest Wielka Hala. Wchodząc do naszego oddziału niewidomy turysta pozna jego topografię dzięki wypukłej mapie. Następnie wypożyczony mu zostanie sprzęt multimedialny, na którym będzie mógł wysłuchać przygotowanych audiodeskrypcj na temat:: fasady Dworu Artusa, rzeźb św. Jakuba, św. Krzysztofa, św. Rajnolda, św. Jerzego walczącego ze Smokiem oraz Wielkiego Pieca największego renesansowego obiektu kaflowego, zwanego królem wszystkich pieców opowiada Ewelina Martys, jedna z autorek audiodeskrypcji, edukator-animator Działu Edukacji, Promocji i PR-u Muzeum Historycznego Miasta Gdańska. Nagrania te nie powstałyby gdyby nie pomoc Fundacji Audiodeskrypcja oraz gdańskiego Pałacu Młodzieży ośrodka edukacji pozaszkolnej. Jeszcze przed wejściem do Wielkiej Hali Dworu Artusa turysta dowie się, że w 2010 roku Oddział ten zajął pierwsze miejsce w V Edycji Konkursu Miejsce przyjazne osobom niepełnosprawnym. W sercu obiektu usytuowano trzy termoformowalne tyflografiki przedstawiające symulakry cyfrowo-fotograficzne zaginionych obrazów: Orfeusz wśród zwierząt Hansa Vredemanna de Vries z 1594 roku, który przedstawia siedzącego przy fontannie trackiego śpiewaka i poetę, trzymającego w rękach lirę, otoczonego przez zwierzęta, reprezentujące różne antagonistyczne gatunki, niczym jednak nie zdradzające swych instynktów, jakby zasłuchane w wygrywaną melodię; Diana w kąpieli z metamorfozą Akteona opowiadająca o tym, jak myśliwy podpatrzył podczas polowania nagą Dianę, ściągając na siebie gniew bogini łowów, która zamieniła go w jelenia; Sąd Ostateczny Antonego Möllera z 1603 roku, będący jednym z najsłynniejszych obok dzieła Memlinga przedstawień tematu. Zwiedzającym udostępnimy także do dotykania monument Saturna, elementy zbroi rycerskiej, kopie kafli Wielkiego Pieca oraz inne rekonstrukcje będące w zbiorach Muzeum. Opowieści towarzyszyć będą opisy w piśmie Braille'a wyjaśniające rolę i znaczenie Dworu Artusa. Podczas wernisażu wystawy Prosimy dotykać eksponatów zaprezentowane zostanie jednotomowe wydawnictwo Dwór Artusa - Bez Barier zawierające szczegółowe opisy w piśmie Braille' a wraz z wielkodrugiem najważniejszych eksponatów Dworu. Wystawa wraz z przewodnikiem są nierozłączną częścią, eksponaty, które nie zostały przedstawione za pomocą tyflografik, audio deskrypcji, bądź opisem brajlowskim zostały opisane w przewodniku. Każdy egzemplarz tego unikalnego vademecum będzie zawierał 10 wypukłych rycin, z których każda zostanie poprzedzona stosowną grafiką. Ryciny będą przedstawiać m.in. rzuty 4 ścian Wielkiej Hali, felukę środziemnomorską galerę, zbroję turniejową, rzeźbę Kazimierza IV Jagiellończyka oraz fasadę Dworu Artusa opowiada Krzysztof Majko, tyflospecjalista Fundacji Szansa dla Niewidomych. Przewodnik jest bogaty w bardzo szczegółowe opisy wielu eksponatów, obrazów oraz rzeźb. Całości dopełni wersja audio, którą będzie można za darmo ściągnąć ze strony internetowej Fundacji Szansa dla Niewidomych oraz Muzeum Historycznego Miasta Gdańska. Podczas wernisażu wystawy w Dworze Artusa odbędzie się pokaz sprzętu specjalistycznego dla osób niewidomych i słabo widzących, zorganizowany przez Fundację Szansa dla Niewidomych. Monitory oraz linijki brajlowskie, sprzęt lektorski, oprogramowanie lektorskie i powiększające, powiększalniki cyfrowe, systemy udźwiękowienia przestrzeni, nawigacje GPS dla niewidomych, czytniki książki mówionej, okulary wykrywające przeszkody, urządzenia codziennego użytku takie jak mówiące zegarki, termometry, a nawet specjalne igły bez oczek i wiele innych sprzętów będzie można zobaczyć, przetestować oraz uzyskać poradę od konsultantów sprzętu specjalistycznego. Osoby, które są ciekawe świata w ciemności będą mogły pod kontrolą instruktora poruszać się po obiekcie bez użycia zmysłu wzroku przy pomocy białej laski i poznać wystawę z zupełnie innej perspektywy, a nawet zagrać w chińczyka przystosowanego dla osób niewidomych.
Patronat Honorowy nad wystawą objął Okręg Pomorski Polskiego Związku Niewidomych. Głosów do audiodeskrypcji użyczyli:
Krzysztof Skiba współzałożyciel, lider zespołu BIG CYC, satyryk, publicysta, felietonista, autor happeningów, wokalista rockowy
Romuald Wicza-Pokojski reżyser, dramaturg, założyciel autorskiego Teatru Wiczy, Dyrektor Naczelny i Artystyczny Miejskiego Teatru Miniatura w Gdańsku
Dariusz Wójcik śpiewak (bas), animator życia kulturalnego, inicjator wielu przedsięwzięć kulturalnych, dyrektor Teatru Otwartego w Gdańsku
Więcej informacji udzielą Państwu:
Krzysztof Majko tyflospecjalista Fundacji Szansa dla Niewidomych, tel. 881 946 501, email: krzysztof.majko@szansadlaniewidomych.org
Hubert Grzegorczyk z-ca kierownika Działu Edukacji, Promocji i PR-u Muzeum Historycznego Miasta Gdańska, tel. 512-418-756, email: edukacja@mhmg.pl


Respektowania ulg komunikacyjnych

Rozwiń || Zwiń
W związku z otrzymywanymi sygnałami o nie respektowaniu lub niewłaściwym stosowaniu przez niektórych przewoźników (głównie w komunikacji autobusowej) ulg przysługujących osobom niewidomym na mocy ustawy z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. z 2002 r. Nr 17, poz.1440, z późn. zm.), Polski Związek Niewidomych zgłosił problem w Ministerstwie Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej.
Odpowiedź uzyskana z Ministerstwa pismem z dnia 27 stycznia 2012 roku wskazuje, że uprawnienia niewidomych do ulg powinny być respektowane. Jednocześnie wyjaśnia, że regulują to, oprócz wspomnianej wyżej ustawy o uprawnieniach do ulgowych przejazdów, także trzy inne ustawy, w oparciu o które może być egzekwowane nieprzestrzeganie zasad prowadzenia działalności przewozowej. Mianowicie:
1/ ustawa Prawo przewozowe;
2/ ustawa o transporcie drogowym
3/ ustawa o publicznym transporcie drogowym
Poniżej przytaczamy szczegółowo uzyskane z Ministerstwa informacje, gdyż mogą okazać się pomocne, gdy pojawi się problem z ulgami komunikacyjnymi.

Ministerstwo Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej przekazało, że:

  1. Status osób lub grup zawodowych objętych przepisami w zakresie ulg przejazdowych w publicznym transporcie zbiorowym ustalany jest w trybie ustawowym, potwierdzany stosownymi dokumentami wydawanymi w trybie urzędowym lub na podstawie upoważnienia ustawowego. Oznacza to, że pasażer posiadający status jednej z osób wymienionych w ustawie o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego oraz posiadający właściwy dokument poświadczający ten status, ma prawo do ulgi określonej ustawowo (a więc osoba niewidoma ze znacznym stopniem niepełnosprawności ma aktualnie prawo do ulgi 93% na pociągi osobowe i zwykłe autobusy oraz 51% ulgi przy przejazdach pozostałymi pociągami i autobusami; niewidoma z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności prawo do ulgi 37%; przewodnik niewidomego do ulgi 95%; dzieci i młodzież niepełnosprawna i opiekunowie do ulgi 78 % przy przejazdach do określonych miejsc).
  2. Przewoźnik wykonujący m.in. pasażerskie przewozy autobusowe jest zobowiązany do przestrzegania przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe ( Dz. U. z 2000 r. Nr 50, poz.601, z późn. zm.), która w art. 16 stanowi m.in. iż umowę przewozu można zawrzeć przez nabycie biletu na przejazd. Natomiast na bilecie umieszcza się:
    • nazwę przewoźnika lub organizatora publicznego transportu zbiorowego,
    • relację lub strefę przejazdu,
    • wysokość należności za przejazd,
    • zakres uprawnień pasażera do ulgowego przejazdu.
  3. Zasady wykonywania przewozów regularnych w autobusowym krajowym transporcie drogowym reguluje ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym ( Dz. U. z 2007r. Nr 125, poz. 874, z późn. zm.).
    • Ustawa ta nie przewiduje wydania zezwolenia na wykonywanie przewozów regularnych w krajowym transporcie drogowym, jeżeli przewoźnik do wniosku o wydanie zezwolenia nie załączy cennika opłat.
    • Cennik opłat musi być podany do publicznej wiadomości przy kasach dworcowych oraz w każdym autobusie wykonującym regularne przewozy osób, przy czym cennik opłat musi także zawierać ceny biletów ulgowych określone na podstawie odrębnych ustaw, a w szczególności powołanej ustawy z dnia 20 czerwca 1992 r.
    • Podczas wykonywania przewozów regularnych zabrania się pobierania należności za przejazd niezgodnie z cennikiem opłat podanym do publicznej wiadomości pasażerów.
    • Zezwolenie cofa się w razie naruszenia lub zmiany warunków, na jakich zezwolenie zostało wydane oraz określonych w zezwoleniu.
    Tym samym przepisy ustawy o transporcie drogowym nie przewidują możliwości wykonywania regularnych przewozów osób w transporcie krajowym bez uwzględniania uprawnień pasażerów wynikających z przepisów ustawy o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego.
  4. Postanowienia ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. Nr 11, poz.513) wskazują jako organizatora autobusowego publicznego transportu zbiorowego - właściwą jednostkę samorządu terytorialnego zapewniającą funkcjonowanie publicznego transportu zbiorowego na danym obszarze. Przepisy tej ustawy, w powiązaniu z przepisami ustawy o transporcie drogowym, wyposażają jednostki samorządowe jako organizatorów publicznego transportu zbiorowego do kontroli wszystkich przewoźników, którzy na ich terenie, stosownie do ww. przepisów ustawowych, wykonują przewozy osób, w tym również w zakresie przestrzegania przepisów ustawy o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego, m.in. dotyczących pasażerów niewidomych ze znacznym i umiarkowanym stopniem niepełnosprawności.
  5. Pasażer, którego prawa zostały naruszone (prawo do ulgi), może złożyć skargę do przewoźnika lub właściwego organu, który wydał danemu przewoźnikowi uprawnienia do wykonywania przewozów regularnych.
Informujemy, że w zależności od zasięgu przewozów, organami wydającymi uprawnienia (zezwolenia) do wykonywania przewozów regularnych są odpowiednio:
  • wójt, burmistrz albo prezydent miasta na wykonywanie przewozów na obszarze gminy (miasta),
  • burmistrz albo prezydent miasta, któremu powierzono realizację zadań w zakresie przewozów na wykonywanie przewozów na obszarze objętym porozumieniem,
  • zarząd związku międzygminnego na linii komunikacyjnej lub sieci komunikacyjnej na obszarze gmin tworzących związek międzygminny,
  • prezydent miasta na prawach powiatu, w uzgodnieniu z właściwym starostą ze względu na planowany zasięg przewozów na wykonywanie przewozów na obszarze miasta i sąsiedniego powiatu,
  • starosta, w uzgodnieniu z wójtami, burmistrzami lub prezydentami miast właściwymi ze względu na planowany zasięg przewozów na wykonywanie przewozów na obszarze powiatu
  • marszałek województwa, w uzgodnieniu ze starostami właściwymi ze względu na planowany zasięg przewozów na wykonywanie przewozów wykraczających poza obszar jednego powiatu, jednakże niewykraczających poza obszar województwa,
  • marszałek województwa właściwy dla siedziby albo miejsca zamieszkania przedsiębiorcy, w uzgodnieniu z marszałkami województw właściwymi ze względu na planowany zasięg przewozów na wykonywanie przewozów wykraczających poza obszar jednego województwa.
Centrum Rehabilitacji w Instytucie Tyflologicznym PZN


Ulgi

Rozwiń || Zwiń
Informacje na temat ulg przysługujących niewidomym i słabowidzącym w przejazdach PKP i PKS, znajdują się już w dziale "Info" naszej strony.


Pies przewodnik dla niewidomego

Rozwiń || Zwiń
Zapraszamy osoby niewidome chcące mieć psa przewodnika o składnie wniosków o przyznanie takiego psa Polski Związek Niewidomych ma przyznane dofinansowanie ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na wyszkolenie kolejnej puli psów przewodników w bieżącym roku.
Osoby, które myślą o takim psie i spełniają kryteria regulaminowe obowiązujące w PZN, mogą złożyć wniosek o przyznanie psa przewodnika.
Regulamin przyznawania psów przewodników w PZN dostępny jest na stronie internetowej www.pzn.org.pl w katalogu "Porady", w zakładce "Pies przewodnik".
Wniosek stanowi załącznik do regulaminu. Wnioski o przyznanie psa przewodnika są też dostępne w jednostkach terenowych PZN.
Wypełniony wniosek składa się za pośrednictwem koła PZN właściwego dla miejsca zamieszkania. Dla osób starających się o psa przewodnika przewidziane jest spotkanie edukacyjno-kwalifikacyjne, które planujemy w maju br. w Warszawie. Dopiero po tym spotkaniu zapadnie decyzja o przyznaniu psa przewodnika z puli szkolonej w bieżącym roku.
W sprawie dodatkowych informacji można kontaktować się z Centrum Rehabilitacji - mail: rehabilitacja@pzn.org.pl , telefon: 22 635-52-84.
Centrum Rehabilitacji

PZN
Koło Człuchów

ul. Wojska Polskiego 1
pokoje 2 i 4
77-300 Człuchów

Biuro czynne:
Czwartek godz. 10:00-12:00
tel. (059) 834 2291 wew.327